มัดมือ
ฮ้ายหนี ๆ ดีเข้ามาๆ มัดมือซ้ายขวัญมา มัดมือขวาขวัญอยู่ สิบปี๋ บ่หื้อไปตี่อื่น หมื่นปี๋บ่หื้อไปตี่ไหน ข้าจักมัดขวัญเจ้าไว้ด้วยฝ้ายมงคลอันวิเศษ ฝ้ายขาวเต๊สบริสุทธิ์ อันมนุษย์ต่างใฝ่หา มัดหยังกาก็หมั้นมัดจ๊างปายสารก็อยู่ ผูกงัวควายก็ทน แม้นจักมัดมือคนก็หายพยาธิฝ้ายเส้นนี้ดีขนาด นาคเบื้องบาทพญาวิรุณปักษ์ ฝ้ายเส้นนี้นามีเต๋จาอันวิเศษอันสลูปด้วยพระเกตุในตักกะศิลา มาข้าจักผูกขวัญไว้ บ่หื้อหนีไกล๋จากเจ้าทุกค่ำเจ๊าหื้อสุขสำราญ ผองภัยพาลหนี เคราะห์ต่างๆหมดไปเจ็บปวดที่ไหน ก็หื้อมาย อันตรายอย่าได้บังเกิด สุขล้ำเลิศด้วยพรสี่ ประก๋ารหื้อยู่ดีกิ๋นหวาน อายุยืนนานร้อยปี๋ วรรณะผ่องศรี สะอาด พลังเก่งกาจกล้าหาญปฏิภาณว่องไว หื้อมีจัยมีโจ๊ค ป๊นจากตุ๊กข์โศกนานา อยู่ดีฑีฆาเตี่ยงเต๊าทุกค่ำเจ๊าสุขสันต์ ชัยยันตุภวังไชยมังคะลังอายุวัณโณสุขังพลัง
สินเสียงกำปอนมัดมือของแม่อุ้ย หลานก็ยกมือไหว้แสดงความเคารพต่อแม่อุ้ยผู้เป็นคนมัดมื้อให้หลานน้อยในวันปี๋ใหม่เมืองหลังจากที่ได้รดน้ำดำหัวแม่อุ้ย การมัดมือถือเป็นพิธีกรรมความเชื่ออย่างหนึ่งของชาวล้านนาซึ่งได้ทำสืบต่อกันมาช้านานถือเป็นการให้ขวัญกำลังใจ โดยผู้อาวุโสจะใช้ฝ้ายมัดมือซึ่งทำจากฝ้ายดิบมาตีปั่นเป็นเส้นแล้วนำมามัดมือให้กับผู้น้อย ในการมัดมือนั้นสามารถทำได้ในหลายกรณีเช่นมัดมือหลังจากมารดน้ำดำหัวในวันปีใหม่ มัดมือในกรณีจะต้องออกเดินทางไกลบ้านไปทำงานต่างเมือง มัดมือเพื่อฮ้องขวัญ(เรียกขวัญ) มัดมือในกรณีไม่สบายเจ็บไข้ได้ป่วย ซึ่งพิธีกรรมและวิถีที่ดีงามเหล่านี้ยังมีอยู่ในดินแดนล้านนาบ้านเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น